Maraton Rowerowy Dookoła Polski

Wraz ze wzrostem zainteresowania w Polsce i na świecie kolarstwem, pojawiło się coraz więcej eventów, kierowanych do amatorów jazdy na rowerze. Jedne z nich mają charakter rodzinno-rozrywkowy, inne wprost przeciwnie – mają trafić do najbardziej zagorzałych rowerzystów. A Maraton Rowerowy Dookoła Polski (w skrócie MRDP) został stworzony dla najtwardszych z nich…

A jakby tak objechać całą Polskę?

MRDP – nieco informacji i historii

W największym skrócie, jest to najdłuższy maraton rowerowy w Polsce i drugi w kolejności na świecie. Organizowany jest co 4 lata, ma charakter szosowy i wiedzie 3130 km trasą, wzdłuż polskich granic. Uczestnicy zaczynają przy latarni morskiej na Przylądku Rozewie, skąd ruszają do Trójmiasta i dalej na wschód, objeżdżając cały kraj, wracają do punktu startowego. By to osiągnąć, mają zaledwie 10 dni.

Pierwszy Maraton Rowerowy Dookoła Polski odbył się w 2005 r. i ze względu na niesamowicie wymagający charakter wydarzenia, wzięło w nim udział zaledwie dwóch uczestników – Daniel Śmieja i Wojciech Szymczak. Kolarze ukończyli maraton w przewidzianym przez organizatorów czasie. W następnych edycjach chętnych było coraz więcej i aktualna lista osób, którym udało się go ukończyć (po ostatnim maratonie, który odbył się w 2017 r.) zawiera 65 nazwisk. Paru uczestników przebyło trasę MRDP kilkukrotnie.

Podstawowym założeniem Maratonu Rowerowego Dookoła Polski przedstawionym przez pomysłodawców imprezy jest pomoc w popularyzacji długodystansowego kolarstwa szosowego oraz turystki rowerowej. Dzięki uczestnictwu w maratonie zawodnicy mają możliwość nie tylko sprawdzić swoje przygotowanie fizyczne i odporność psychiczną, ale również mogą zwiedzić wiele pięknych zakątków Polski.

Trasa MRDP obfituje w piękne widoki, jednak by je zobaczyć potrzeba sporo wysiłku...

Trasy i formuły

Zgodnie z nazwą, maraton ma okrążać Polskę. W każdej edycji dokładny przebieg trasy i poszczególne punkty kontrolne się nieco różnią, ale zwykle zawodnicy jadą najpierw aż pod granicę z Obwodem Kaliningradzkim, a następnie przez niemal całą Warmię i Mazury w okolice Augustowa i potem dalej na południe do Puszczy Białowieskiej, zgodnie z założeniami MRDP by trasa przebiegała możliwie jak najbliżej granic państwowych.

Następnie cały czas wzdłuż Buga, niedaleko Białorusi, a potem Ukrainy, i tak aż do okolic Przemyśla, gdzie na uczestników czekają Bieszczady. Góry towarzyszą im właściwie całą drogę na zachód wzdłuż południowego krańca Polski.

Dopiero za Karkonoszami i Górami Izerskimi maratończycy odbijają na północ poprzez Bory Dolnośląskie. Wtedy zmierzają już niemal prosto do mety. Pozostaje jedynie dotarcie do Szczecina, za którym zmienią kierunek jazdy na wschód i podążając zgodnie z linią wybrzeża, wrócą do Jastrzębiej Góry i miejsca startu – latarni morskiej.

Taki przebieg ma podstawowy szlak dla rowerzystów, ale wraz ze wzrostem zainteresowania MRDP, organizatorzy zdecydowali się na dodanie dodatkowych, krótszych tras. Jednym z powodów jest sprawdzenie się przed właściwą, przeszło 3000 km drogą, a innym dotarcie do szerszego grona odbiorców, choć krótsze maratony również do łatwych nie należą.

Wyodrębniono początkowo MRDP Góry w 2015 r. (zgodnie z nazwą prowadzący przez południe Polski), a trzy lata później zaplanowano już pełny cykl: Zachód (2018 r.); Góry (kolejna edycja – 2019 r.) i Wschód (2020 r.), każda z tras o długości ok. 1000 km. Umożliwia to okrążenie Polski „na raty” i dostarcza kolarzom atrakcji rok w rok, podczas oczekiwania na odbywający się co cztery lata pierwotny, najdłuższy maraton.

Ponadto uczestnicy, decydując się na start w którymkolwiek z organizowanych wariantów MRDP, wybierają, w której formule chcą startować. Dokładne reguły oraz dostępność poszczególnych możliwości jest zmienna w zależności od edycji maratonu, ale jak dotychczas pojawiły się trzy kategorie startu: sport, extreme i total extreme.

Formuła sportowa jest najłatwiejsza, gdyż dopuszcza nieograniczoną pomoc zawodnikowi z zewnątrz. Mogą mieć oni wsparcie samochodu technicznego, znajomych, dostarczany prowiant, sprzęt itd. Jest to niedozwolone w pozostałych dwóch kategoriach startowych. W nich maratończyk musi radzić sobie całkowicie sam. Z tym, że gdy zdecyduje się na wersję extreme, w przeciwieństwie do total extreme, wolno mu jeszcze przygotować sobie wcześniej tzw. punkty logistyczne na trasie, w których odbierze prowiant, może odpocząć itd.

Przed startem lepiej wszystko kilkukrotnie sprawdzić.

Jak się przygotować?

Ze względu na charakter wydarzenia, przede wszystkim należy przygotować się psychicznie i fizycznie. Niezależnie czy jest do najdłuższy wariant trasy, czy jedna z krótszych wersji, trzeba być bardzo wprawionym rowerzystom, by podołać temu wyzwaniu. Szczególnie ważny, jeśli nie decydujący może być właśnie aspekt psychiczny, zwłaszcza gdy pragnie się brać udział w jednym z trudniejszych formatów MRDP.

O ile przygotowanie kondycyjne i nastawienie trzeba przedyskutować — tak naprawdę, z samym sobą, pozostają jeszcze kwestie formalno-techniczne. Co koniecznie ze sobą zabrać? Czego lepiej nie pakować, bo będzie stanowiło tylko zbędny balast?

Częściowo jest to kwestia indywidualna. Uczestnicy poprzednich edycji zwracają uwagę na błędy, które popełnili w tym zakresie, ale są to osobiste odczucia, zależne od preferencji. Przykładowo należy zadecydować czy lepiej kupować więcej prowiantu i go ze sobą wieźć (generując dodatkowe obciążenie), czy może wygodniej robić częstsze przerwy na zakupy, ale nie nabywać jedzenia na zapas? Podobny dylemat można mieć już w kwestii wyboru samych toreb, w które zapakuje się swój ekwipunek. Sakwy rowerowe mogą być wygodnym rozwiązaniem, ale po kilku dniach jazdy ich ciężar może dawać się we znaki. Każdy uczestnik stara się opracować autorskie, możliwie najskuteczniejsze patenty.

Jednocześnie każda edycja MRDP posiada w regulaminie punkt dotyczący wyposażenia obowiązkowego oraz zalecanego przez organizatorów. Do startu konieczne jest posiadanie oświetlenia przedniego i tylnego, licznika rowerowego, termoizolacyjnego koca ratunkowego, telefonu komórkowego do komunikacji z organizatorami oraz dowodu tożsamości. Prócz tego zaleca się jednak zabranie ze sobą sztywnego kasku, urządzenia rejestrującego ślad przejazdu, zapasowych baterii lub akumulatorów oraz wszelkiego rodzaju narzędzi i części mogących się przydać w razie konieczności naprawy roweru.

Z doświadczeń kolarzy z poprzednich maratonów, do tej listy spokojnie można byłoby dopisać maści oraz inne medykamenty, które mogą okazać się nagle przydatne oraz co dość oczywiste, ubrania na każde warunki pogodowe.

Kto powinien wziąć udział w MRDP?

Maraton Rowerowy Dookoła Polski w swojej najdłuższej wersji jest bezsprzecznie najbardziej wymagającym wyścigiem w swojej kategorii, dlatego kierowany jest do osób najbardziej zdeterminowanych i przygotowanych kondycyjnie na taki wysiłek. Dla bezpieczeństwa samych uczestników organizatorzy wymagają od nich aktualnie poświadczenia o udziale w jednej z poprzednich edycji tego maratonu (lub w innych, podobnych) albo udokumentowanego pokonania odpowiedniego dystansu w zadowalającym czasie, pozwalającym spodziewać się, że rowerzysta jest w stanie podołać MRDP.

Ponadto zawsze warto mieć na uwadze własne zdrowie. Uczestnik nie tylko powinien być wystarczająco wytrenowany do samej jazdy, co mieć świadomość, że może być narażony na spanie pod gołym niebem, ubogie warunki sanitarne, zmienne warunki atmosferyczne oraz funkcjonowanie przy zmniejszonej ilości snu.

Jeśli to wszystko bardziej Cię fascynuje, niż przeraża, być może MRDP jest właśnie dla Ciebie. Z relacji zawodników biorących udział w poprzednich edycjach wyłania się jeden wniosek – start w Maratonie Rowerowym Dookoła Polski jest wspaniałą, niezapomnianą przygodą!